Όταν η κεντρική θερμοκρασία του σώματος ελαττωθεί κάτω από 350 C . Τα παιδιά και οι υπερήλικες είναι περισσότερο επιρρεπείς στην υποθερμία. Η υποθερμία είναι αποτέλεσμα της έκθεσης του σώματος σε δυσμενείς συνθήκες (βροχή – κατάδυση σε κρύο νερό – ψυχρός άνεμος ). Ο κίνδυνος αυξάνεται όταν
συνυπάρχει (τραύμα – λήψη οινοπνεύματος – απώλεια αισθήσεων ). Μετά από έκθεση σε ψύχος ο ρυθμός είναι βραδύς, άρρυθμος και η αρτηριακή πίεση μη ανιχνεύσιμη . Οι διασταλμένες κόρες σε κατάσταση (υπότασης- υπογλυκαιμίας ή χορήγησης φαρμάκων ) δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως σημείο θανάτου . Ο θάνατος δεν θα πρέπει να επιβεβαιωθεί έως ότου η κεντρική θερμοκρασία γίνει μεγαλύτερη των 33ο C ή όταν οι προσπάθειες για αύξηση της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος έχουν αποτύχει . Αυτό σημαίνει παρατεταμένη Κ.Α.Α σε περιπτώσεις υποθερμίας. Στον πάσχοντα από υποθερμία εφαρμόζουμε όλες τις αρχές της βασικής & εξειδικευμένης υποστήριξης της ζωής. • Χορήγηση Ο2 σε υψηλές συγκεντρώσεις • Προσπάθεια για ψηλάφηση τουλάχιστον για 1 λεπτό πριν αποφασίσουμε ότι δεν υπάρχει καρδιακή παροχή. • Σε περιπτώσεις που η υποθερμία έχει προκαλέσει δυσκαμψία του θωρακικού τοιχώματος (αύξηση αντιστάσεων ) οι θωρακικές συμπιέσεις θα πρέπει να γίνονται με βραδύτερο ρυθμό. • Είναι προτιμότερο ο καθετηριασμός κεντρικής φλέβας.
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΡΜΊΑ (Arrhythmias in Hypothermia)
Η φλεβοκομβική βραδυκαρδία με την μείωση της θερμοκρασίας μπορεί να μετατραπεί σε κολπική μαρμαρυγή η οποία ακολουθείται από κοιλιακή μαρμαρυγή και τελικά ασυστολία. Σε κεντρική θερμοκρασία μικρότερη των 30ο C η κοιλιακή μαρμαρυγή πιθανόν να μην ανταποκριθεί στην απινίδωση . Η ξυλοκαϊνη δεν φαίνεται να έχει σημαντική δράση στην κοιλιακή μαρμαρυγή των υποθερμιών . Πρωταρχικό ρόλο παίζει η ταχεία επαναθέρμανση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου